Week 10 - Quepos - Jacó - Nederland

7 mei 2022 - Almelo, Nederland

Hola!! 

Inmiddels ben ik weer in Nederland, maar over mijn laatste week in Costa Rica zijn jullie nog niet op de hoogte... Bij deze het laatste verslag van deze geweldige reis. Afgelopen week ben ik naar het toeristische nationale park Manuel Antonio geweest en deed ik een chocoladetour in Quepos. Daarna terug naar Jacó waar het 10 weken geleden allemaal is begonnen, nog een surflesje meegepakt en inmiddels weer terug in Nederland... Veel leesplezier! 😊

Miércoles (woensdag) 27 de abril

Ik voelde iets kriebelen op mijn bovenarm vannacht. Ik sloeg het weg, het voelde als een grote kever... De rest van de nacht heb ik onrustig geslapen 😂 Een ontzettend koninklijk ontbijtje: koude havermout want het gasfornuis deed het niet, het gas was op. Maar wel met lekker wat fruit: granadilla, mango en banaan. Daarna m'n spullen verder ingepakt, nog even over het marktje gelopen en gelezen op het strand want dat heb ik nog veel te weinig gedaan. Om 11.40, 11.50 of 12.00 uur zou de bus naar Quepos gaan. Dat was uiteindelijk 12.05, mooi op tijd dus voor Costa Ricaanse begrippen. Na ongeveer anderhalf uur kwam ik al aan in Quepos. Een kort ritje voor mijn gevoel. Eenmaal bij het hostel was er niemand... Gelukkig kon ik via booking.com een berichtje sturen en kwam er een man met een baby tevoorschijn. Hij vertelde me dat ik de enige was in het hele hostel. Opzich luxe natuurlijk, maar ik had het ook wel leuk gevonden om wat nieuwe mensen te leren kennen... M'n spullen gedumpt en rondgelopen in Quepos, een groter dorp (grotere stad?) dan Dominical. Op aanraden van het hostel liep ik voor de zonsondergang naar een plekje aan zee, met een prachtig uitzicht. De zonsondergang viel een beetje tegen (voor zover die tegen kan vallen). Daarna een lekkere casado gegeten bij een Soda. Toen ik daarna naar huis liep was ik net op tijd, want het begon ontzettend hard te regenen en onweren. Dan maar douchen en naar bed. Geen probleem want ik was best moe.

Jueves (donderdag) 28 de abril

Na het standaard ontbijtje (havermout met fruit) de bus gepakt naar Manuel Antonio. Nee dat is niet mijn nieuwe liefde, dat is een nationaal park. 🤪 Erg toeristisch had ik al van veel reizigers gehoord. Sommigen raadden zelfs af om het park te bezoeken omdat het zo druk was. Maar eigenwijs als ik ben wilde ik het met eigen ogen zien. Vooraf moet je een ticket kopen voor een bepaalde tijd. Om 8 uur mocht ik naar binnen. Ik was er wat eerder maar dat was geen probleem. Wat wel een probleem was, was dat er twee verpakte koeken in m'n tas zaten. Er mocht absoluut geen eten mee naar binnen. Mensen die ik eerder had gesproken over het park zeiden dat je er een lange tijd rond kunt lopen, een aantal uren. Je hebt dus wel wat eten nodig. Of je moet in het dure restaurantje binnen in het park wat eten halen... Ik stopte de koekjes in een geheim vakje in m'n tas en kon zo naar binnen lopen. 🙈 In het park was het druk, zeker vlak na de ingang. Er was een mooi uitzichtpunt, het strand, nog meer uitzichtpunten, krabbetjes, stoeiende witkopkapucijn aapjes (zie filmpje), brulapen die zich niet stil hielden, slingerapen die niet stil konden zitten, grote leguanen, agoeti's en zelfs een hertje! Aan het eind was nog een waterval, daar kwam ik een Duitser tegen, Maria-Rosa. Even gebabbeld en even later kwam ik haar weer tegen in Quepos, waar zij ook verblijft. We spraken af morgen samen uit eten te gaan. Vandaag zaten we allebei al behoorlijk vol van een late en grote lunch. Na een typisch dessert, tres leches, boekte ik een tour voor morgen: een chocolade-, koffie- en suikerriet-tour. Ik ben benieuwd! Ik heb nog een extra nachtje in Quepos geboekt. Maar niet in hetzelfde hostel: Wide Mouth Frog Hostel. Vanaf de buitenkant leek dat hostel iets levendiger. Ik ben benieuwd!

Viernes (vrijdag) 29 de abril

Eerst een rondje hardgelopen. 5km, met zo'n 120 hoogtemeters. Een leuk rondje, en niet al te steil! Lekker bezweet kwam ik weer bij het hostel aan. Een ontbijtje een douche en nog even op bed gelegen. Daarna was het tijd voor de hostel-switch. Van het Passiflora's hostel naar Wide Mouth Frog Hostel. Het ziet er gelijk al gezelliger uit! Een zwembadje, midden in de patio. En nu al meer leven in de brouwerij dan bij Passiflora's. Goede keuze om hier heen te gaan volgensmij! Na de switch ergens wat gegeten en daarna was het tijd voor de chocolate- coffee- sugarcanetour! Ik werd opgehaald door een busje. We stapten uit en ik kwam er achter dat er alleen maar Spaanstaligen om me heen waren. De tour kon in het Engels en Spaans, maar omdat de meesten Spaans waren, was het voornamelijk Spaans... Lastig als het om onderwerpen gaat waar je nog niet zoveel van weet en dan dus zeker de Spaanse woorden niet kent... Maar gelukkig werd het af en toe wel vertaald. 😅 Vlak voor de tour begon was de tourguide afgeleid door een soort rups. De gids herkende hem niet en appte iemand die veel van insecten wist, het was blijkbaar een Cóbalus Virbius of zoiets... Daarna begonnen we met de tour. We zagen hoe cacaoplanten, koffieplanten, een vanille-orchidee, guanábana boom en suikerriet groeien. Wist je dat de vanille-orchidee maar één keer per jaar zo'n drie tot vier uur bloeit? Een cacaovrucht moet zo'n 7 maanden groeien voor deze geplukt en verwerkt kan worden, en een guanábana doet er zo'n 3 maanden over en een ananas wel meer dan een jaar! Cacao is met meer dan 200 minderalen en vitaminen een superfood. Als de vrucht rijp is pluk je deze. Je haalt de vruchten eruit, en laat deze vijf dagen liggen zodat er fermentatie plaatsvind, dan laat je de cacaobonen vijf dagen drogen. Je roostert de bonen, en verbrijzelt daarna de cacao bonen. Dit zodat het schilletje er af gaat. Je kunt ze natuurlijk ook zelf pellen, maar dat kost wel erg veel tijd. Je vermaalt de kleine stukjes cacao tot nog kleinere stukjes cacao. Voeg wat suiker toe en je hebt chocola! Na al deze informatie was het tijd om wat cacao te proeven, erg bitter. Maar zodra de suiker er bij kwam, was het een stuk beter! Maar het werd nog beter... We kregen een lepel en mochten van alles aan de chocola toevoegen, zoals kaneel, amandelen, kurkuma, cayennepeper poeder, pinda's, honing. Of een combinatie er van, heerlijk! We mochten ook de koffie en suikerriet proeven. Het suikerriet werd uitgeperst en het vloeibare sap werd opgevangen. Er werd zelfs wat alcohol toegevoegd nadat we het puur hadden geproefd. Lekker hoor!Na de tour vertelde de een andere tourguide dat er nog een feestje was vlak bij Quepos. Dus als we daar nog heen wilden, waren we van harte welkom! Ik ging met Maria-Rosa uit eten, zoals we gisteren afgesproken hadden. En we besloten daarna naar het feestje te gaan waar de tourguide, Brian, ons over had geïnformeerd. Een echt local feestje, want wij waren (samen met nog twee blonde meiden) de enige niet-Costa-Ricanen. Er werd volop gedanst en mij werd weer geleerd hoe ik moest dansen. 😂 Al met al een gezellige avond!

Sábado (zaterdag) 30 de abril

Vandaag stond de busreis naar Jacó op de planning. Maar eerst een lekker ontbijtje (zeg maar gerust brunch) met Maria-Rosa. Spullen gepakt, uitgecheckt bij het hostel en door naar de bus. Daar moest ik nog even wachten, maar was er genoeg te zien... Een man begon te rappen in het Spaans. Ik verstond er vrij weinig van. Een andere man, een zwerver, kwam langs. Rommelde wat in een prullenbak en liep langs de rappende man. Hij keek hem aan, pakte hem bij z'n shirt en sloeg de rapper met z'n vuist in z'n gezicht! Daarna liep hij door alsof er niks gebeurd was... De rapper stond er verbouwereerd en ging toen verder rappen over wat er zojuist gebeurd was. Bijzonder. Gelukkig kwam de bus snel. En stapte ik even later uit in Jacó. Bekend terrein! Een beetje overdreven om te zeggen dat het voelde als thuiskomen, maar het voelde wel erg vertrouwd. 😊 Toen ik hier ruim 8 weken geleden vertrok scheen het zonnetje er continu. Nu was de lucht grijs en was de straat nat van de regen. Ik liep met mijn bepakking naar het hostel en daar was Wilson! Dezelfde man als 10 weken terug. Hij herkende me nog! Gezellig gekletst en ondertussen ingecheckt. Ik sliep op een kamer met drie Nederlanders, en een Amerikaan. Ik liep nog even wat rond in Jacó. Het regende inmiddels. Die avond ging ik uit eten met twee Nederlandse meiden die bij mij op de kamer sliepen. Uiteindelijk belandden we bij Rioasis, een restaurantje waar ik eerder had gegeten. Een heerlijke pizza naar binnen gewerkt, ik had best wel veel trek na dat surfen. Daarna op tijd naar bed, want ik was nogal moe van de reis en vooral de late avond van gisteren... 

Domingo (zondag) 1 de mayo

Vandaag begon met een stukje hardlopen. Het plan was om naar het uitkijkpunt te gaan en weer terug. Maar eenmaal bij het uitkijkpunt was ik wel nieuwsgierig naar hoe de weg verder zou gaan. Dus een stuk verder gelopen, maar de weg ging maar door. Uiteindelijk besloot ik om over de weg terug te lopen wat op zo'n 14km neer zou komen. Onderweg kocht ik een fles water, want dat was nodig met al dat gezweet. Over het strand terug en de koude douche daarna was heerlijk! Daarna een lekkere smoothie gehaald bij de oude vertrouwde smoothie plek en een lekker broodje bij een ander tentje. Deze at ik op het strand op. Daarna naar de andere kant van Jacó om te betalen voor de surfles voor die middag. Om 1 uur zou mijn surfles starten dus terug naar het hostel, omkleden, even aan het zwembad gelegen en door naar de surfles. 1 uur was de perfecte tijd, want om 3 uur zou het vloed zijn. De golven waren wel andere koek dan tien weken geleden... Inmiddels een stuk hoger en heftiger! Eerder konden we naar de line-up peddelen (de plek achter de golven, waar ze nog niet breken) zonder onze haren al te nat te maken. Dit keer kon ik de turtle-roll goed oefenen... Wat betekent: met je board ondersteboven door de golf heen, terwijl jij er onder hangt, omdraaien, op je board klimmen en weer door peddelen tot de volgende golf komt. Ik heb nog nooit zoveel turtle-rolls moeten doen! Wat is dat vermoeiend zeg... Ondertussen zag ik nog een uit-het-water-springende-rog! Gelukkig kwamen we uiteindelijk bij de line-up en kon ik wat mooie golven surfen. Ik surfte eerst op een 8' maar die wisselde ik na zo'n vier golven in voor een 7'... Wat een verschil, maar wat leuk! Daar kon je echt bochtjes mee maken op de golf. Wat een ontzettend gaaf gevoel! 'Drawing on the wave' zoals een surfleraar ooit zei. 😍 Na de surfles was ik een paar blauwe plekken rijker, want ik was boven op m'n board/vinnen gevallen. Daarna bij het hostel met Wilson gebabbeld en Brock (Amerika) leren kennen. Wilson vond het wel een goed idee als ik nog twee weken langer zou blijven, in plaats van twee dagen... Met Brock ging ik eten bij de Green Room, waar we helaas niet het mega Jenga spel konden spelen, want daar stond DJ-apparatuur... Na het eten terug naar het hostel waar we wel Jenga konden spelen! Na een spannend potje vonden we het mooi geweest voor vandaag. 

Lunes (maandag) 2 de mayo

Lekker uitgeslapen, het laatste dagje in Jacó. Eerst weer een smoothie gehaald bij de oude vertrouwde smoothie plek (volgens mij heeft die niet eens een naam, fruit store misschien 😂). Voor de laatste keer nog wat souvenirs-winkeltjes langs gegaan. Ik kan er geen genoeg van krijgen... Op het strand m'n smoothie met havermout, banaan, honing en papaya verder opgedronken. De bus waar ik online (met wat hulp van Wilson) een kaartje voor had gekocht vertrok om half 3. Het was een stukje lopen vanaf het hostel, dus om kwart voor 2 nam ik afscheid van Hostel de Haan, Wilson en Jacó. Zwetend kwam ik na ruim 20 minuten aan bij de bushalte. Brock stuurde me nog een berichtje, hij was onderweg op z'n fiets en wilde nog even een afscheidsknuffel brengen! Ik had hem namelijk bij het hostel niet meer gezien... Hij was net op tijd, want de bus kwam er net aan. Eenmaal in de bus kwam het besef dat dit het eind van de reis is... Hoe dichter we bij San José kwamen hoe meer de wolken begonnen te huilden. Ik kon het gelukkig (net) drooghouden. Bij het vliegveld stapte ik uit en bestelde ik een Uber. Goedkoop want het was een kort ritje. Rond vijf uur was ik gesetteld in het hostel waar ik m'n laatste nacht ging doorbrengen. Nog even langs de supermarkt om morgen niet te verhongeren en daarna een laatste casado besteld bij een restaurant op de hoek van de straat. Mijn tas had ik al redelijk goed ingepakt zodat alles er in paste. Ik dook net als mijn kamergenoten op tijd m'n bed in. 

Martes y miércoles (dinsdag en woensdag) 3 y 4 de mayo

Om half 6 zat ik aan het ontbijt in het hostel. Een gallo pinto (rijst, bonen, ei, bacon, platano) voor de laatste keer. Daarna pakte ik m'n spullen en checkte voor de zekerheid hoe duur een Uber zou zijn: 1150 colones (zo'n 1,50€). Daar ging ik niet voor lopen 🙈 ik bestelde de taxi en pakte al m'n spullen. 10 minuten later werd ik bij het vliegveld afgezet. Zelf ingecheckt en daarna de bagage gedropt. Die gaat rechtstreeks naar Schiphol. Hopelijk gaat dat allemaal goed met alle stakingen daar... Op het vliegveld nog even tussen de winkeltjes door gelopen. Het was al snel tijd voor het boarden. Een plekje aan het raam, waar ik precies kon zien of we boven zee of land vlogen. Een korte vlucht, het personeel moest voor mijn gevoel nog haasten om iedereen van een snack en drinken te voorzien. Na nog geen uur te hebben gevlogen landde ik in Panamá City. Nog even geprobeerd om het vliegveld te verlaten, en Panamá te ontdekken. Maar dat bleek allemaal toch wat lastig door een COVID formulier dat ingevuld moest worden. Dan maar op het vliegveld blijven hangen, waar ik voor een liter water $4,25 heb betaald. Ik heb er een film gekeken die je beter niet op het vliegveld kunt kijken, the in-between. 😢 Het vliegtuig had een uur vertraging omdat het te laat van Schiphol was vertrokken in verband met de stakingen van het personeel en daardoor enorme de chaos op het vliegveld... Na het hele vliegveld van Panamá te hebben gezien en bijna 9 uur later stapte ik eindelijk in het vliegtuig naar Nederland. Eenmaal in het vliegtuig zat ik naast een Frans stel, dat bijna geen Engels sprak. Met handen, voeten en foto's vertelden ze me dat ze drie weken in Panamá waren geweest om hun kinderen en kleinkinderen te bezoeken. We kregen wat eten, ik keek twee films en probeerde een fijne houding te vinden om wat te slapen. Conclusie: die bestaat niet in het vliegtuig. Op woensdag rond 12.20 landde ik in Nederland, bagage ophalen en daar stond m'n moeder (en Bobby 😂) me op te wachten 🥰 Na een hele dikke knuffel namen we de trein terug naar Almelo. Waar Rachelle me stond op te wachten bij m'n huis!!! 🥳 Wat een verrassing, heel erg leuk!

Ondanks het lekkere zonnetje waren mijn handen koud. Het voelde alsof de airco buiten aan stond... Maar wat is het fijn om in een schoon en opgeruimd huis aan te komen. Waar de keuken alleen door mij gebruikt wordt. En waar ik weer in m'n eigen bed kan slapen. Op een matras waar je niet alle veren in je rug voelt prikken. Wel weer even wennen om het wc papier weer in het toilet te gooien in plaats van in een prullenbak naast het toilet... Als je een winkel in stapt zeg je geen 'hola' meer. 😭 Je wordt hier niet meer door iedereen nagekeken op straat... En tandenpoetsen met een elektrische tandenborstel is wel weer even gek. 

Ik kijk terug op zo'n ontzettend geweldige tijd. Die is niet in een paar zinnen te beschrijven, zoals jullie vast al hebben gemerkt in mijn verhalen. Ontzettend leuk om te merken hoe jullie mee hebben gelezen en geleefd 😊 

Een paar dingen die ik (hopelijk) niet snel zal vergeten:

  • Volgens mij heb ik nog nooit zoveel gezweet (hoewel Thailand goed in de buurt kwam).
  • Geleerd om dingen makkelijker los te laten en me niet teveel zorgen te maken.
  • Nog nooit heb ik zoveel groen om me heen gezien.
  • Ik heb ontzettend veel lieve, leuke, grappige en mooie mensen leren kennen.
  • Met de juiste mensen om je heen wordt de plek waar je bent nog mooier.
  • Probeer altijd het positieve te zien in mensen en omstandigheden.
  • Ik heb ultieme vrijheid mogen ervaren.
  • Geniet van het moment.
  • You can't surf the waves, but you can learn to surf.

Gracias en tot snel in real life!

Pura vida, Nadinja ❤️🇨🇷

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

3 Reacties

  1. Patricia Snel:
    7 mei 2022
    Geweldig Nadinja! Wat een bewondering heb ik voor je dat je dit hebt aangedurfd en er zoveel wijze levenslessen hebt mogen ervaren. Mooi je verhaal over het afscheid, jij hield het net droog , ik net niet !
    Liefs Patricia
  2. Paulien Schonewille:
    7 mei 2022
    Wat heb je intens mogen genieten, lieve Nadinja! Zoveel waardevolle ervaringen en levenslessen! Fijn om je weer dichtbij te hebben! ♥️
  3. Run Han Run:
    9 mei 2022
    Wat een reis heb jij beleefd zeg. Fenomenaal.
    Vanavond hoor ik het wel van je persoonlijk :).|
    Bedankt voor het toffe verslag elke week.