Week 7 - Puerto Viejo - Cartago - Uvita

Hoi hoi!

Daar ben ik weer! Deze week geen enorme uitgebreide verhalen, maar nog steeds genoeg te lezen volgens mij 😊 Het vervolg van Puerto Viejo, een tochtje naar Manzanillo, met de Uber into the middle of nowhere, Uvita ontdekken, en inmiddels aangekomen in Drake Bay. Oftewel: van de oost kust, naar het midden van Costa Rica, en door naar het zuidwesten! 

Martes (dinsdag) 5 de abril

Wat een nacht zeg... Het heeft de hele nacht geregend en het begon al in de avond. De regen klonk erg hard op de golfplaten waar ik onder sliep. Ondanks dat, nog wel redelijk goed geslapen. 's Ochtends, toen het wat droger was, ben ik met Madeleine (Maddie, in Monteverde leren kennen) naar de stad geweest. Daar zijn we lekker veel shopjes langs gegaan. Ik kwam nog twee mensen van het raften tegen in een souvenirs winkeltje, super toevallig weer! Heerlijk geluncht met Madeleine en daarna samen een stukje naar het zuiden gefietst. Ik had een fiets gehuurd voor een hele dag, voor maar 3500 colones (iets minder dan 5 euro). Naar Playa Uva gingen we! Daar kwam zelfs het zonnetje nog tevoorschijn! Smeren met die zonnebrandcrème dus! Na een duik zijn we terug gefietst en gingen we avondeten met de twee Duitsers die ik van het raften kende. We liepen wat rond, op zoek naar een gezellige plek. Uiteindelijk zijn we bij Hot Rocks gaan zitten, wat een ontzettend goede keuze was. Er was live muziek, er werd met vuur gejongleerd, gepaaldanst, in touwen geklommen en aan hoepels gezwaaid. Wat gaaf om te zien! Ondertussen speelden we het spel Dobble. Het groepje dat naast ons zat was wel geïnteresseerd in het spel en speelde even later ook mee. Wat een hectisch spel met zoveel mensen, geweldig!!! 😂 Zoals Alejandro (uit Jacó) zou zeggen: 'Another good day!' 

Miércoles (woensdag) 6 de abril

Gisteravond heb ik nog een nachtje bij geboekt hier, zodat ik vandaag nog naar Manzanillo kon gaan! 's Ochtends heb ik weer een fiets gehuurd en ben ik naar het kleine dorpje Manzanillo gefietst, dat 12 kilometer verderop lag. Dat viel niet mee, met zo'n zadel... Een paar kleine klimmetjes en afdalingen zonder versnellingen en terugtraprem, leuk! 🤪 Daar zocht ik het strand op, en het nationale park van Manzanillo. Een wandeling gemaakt naar een strandje, van viewpoints genoten, maar niet zoveel dieren gezien helaas... Op het fietsje weer terug, onderweg ging ik nog even wat eten halen bij een klein supermarktje, want ik had nog niet geluncht. Eenmaal terug in Puerto Viejo wilde ik nog graag surfen. Kai (een van de jongens die ik ontmoette in het La Ruka hostel) wilde ook nog surfen. We huurden een board en hoopten op wat goede golven. Maar dat zat er helaas niet in... Golven die te snel braken, golven die leken te breken maar dan toch weer niet. Daarna samen eten gekookt en besloten om de volgende dag naar Cartago te gaan. Aan de westkust heb ik nog vrij weinig in het zuiden gezien, maar dat is een te lange rit voor één dag. Dus Cartago is een mooie tussenstop. We zaten bij het hostel en ontmoetten nog twee Duitsers, een vader en een dochter. Allebei een beetje gek 😂 Het werd een gezellige late avond...

Jueves (donderdag) 7 de abril

Vandaag was een reisdag! Een lange... Om half 9 stapten we in de bus. Een rit naar Limón, toen naar Siquirres, Turrialba, en uiteindelijk de bus naar Cartago. Dat duurde zo'n 8 uur. Vanaf daar moesten we nog de Uber naar het hotel nemen. Dat leek makkelijker gezegd dan gedaan. De locatie die we door hadden gekregen klopte namelijk niet helemaal... En de enorm gespierde Uber-chauffeur moest blijkbaar een behoorlijk steile berg op. Uiteindelijk vonden we het hotel, in the middle of nowhere. Over een hele steile weg moeten we naar beneden wandelen, met bepakking, in het donker... Zie je het al voor je? We kwamen bij een paar soort van tipi blokhutjes, daar sliepen we in. Bij het hotel stond een halve molen, deze moet nog afgebouwd worden. De man van het hotel vond het geweldig dat ik uit Nederland kwam, waar zoveel molens staat. Tijdens een kleine rondleiding (vooral kleine, want er is niet zoveel hier) zagen we dat er ook een restaurantje was. Er werd vrij weinig Engels gepraat... Dus mijn Spaans werd weer op de proef gesteld. Na een warme douche ging een lekkere hamburger er wel in!

Viernes (vrijdag) 8 de abril

Het ontbijt was aan het begin van de weg die we de avond ervoor naar beneden waren gelopen (ja, die steile weg). Inmiddels konden we van het uitzicht over Cartago en een deel van San Jose genieten. Het ontbijt was topische Costa Ricaans: rijst, bonen, eitje, stokbroodje, sausjes. Lekker begin van de dag! Daarna de was gedaan, een handwas... Maar drogen doet het hier niet zo goed volgens mij. Toen was het tijd voor een wandelingetje. Twee Duitse meiden hadden het over een meer. Over steile smalle paadjes en ja hoor, daar was het meer! Het enorme meer dat ik in gedachten had, was een klein aangelegd vijvertje van zo'n 7 bij 10 meter met kleine visjes en behoorlijk groen water. Daar ging ik maar niet in zwemmen... Nog een stukje verder wandelend en toen weer terug naar de tipi blokhutjes. 

Sábado (zaterdag) 9 de abril

Ik had de was gedaan gisteren, maar in de loop van de nacht begon het te regenen, miezeren en ontstond er mist... De kleding was dus alles behalve droog. Feest! Alles nat ingepakt, maar niet voordat we een ontbijtje hadden gehad. Door de regen was de weg naar boven ineens wel heel spannend glad geworden. Gelukkig hebben we het gehaald en konden we daarna op de truck wachten die ons met nog twee meiden naar de bushalte kon brengen. We hoefden dus niet omhoog te klimmen met onze bepakking, over de spekgladde, steile weg. Samen met Kai op weg naar Uvita! Volgens de man uit het hostel konden we naar Uvita zonder eerst naar San Jose te moeten reizen. Hij zette ons af bij een krakkemikkige bushalte, met geïmproviseerde bankjes maar gelukkig wel met overkapping. In de regen wachten is ook in Costa Rica niet erg prettig zelfs hier word je dan wel koud... Na ruim een uur kwam de bus eindelijk opdagen. Een volle bus... We moesten op de grond zitten. Maar goed, beter zo dan helemaal geen bus! In San Isidro de Pérez Zeledón stapten we uit met een houten kont en zochten we de volgende bus: naar Uvita! Dat duurde nog ruim 2 uur... Genoeg tijd om even te videobellen dus! De tijd vloog voorbij, nog snel wat lekkers gekocht en toen de bus in. De twee uur die volgden vlogen ook weer voorbij want dit keer was het een bus die niet propvol zat. Zitten op gewone stoelen, oftewel: slapen! In het donker gingen we naar ons hostel, wat ruim een half uur lopen was. We arriveerden bij Blue Sunshine hostel, een gezellig hostel lijkt het zo! Samen pannenkoeken gebakken en deze opgepeuzeld. Daarna nog even rondgelopen, en uiteindelijk zijn we in de tuin van het hostel beland, met wat andere mensen. Online geschaakt, gebabbeld en toen vloog de tijd voorbij. 

Domingo (zondag) 10 de abril

Een simpel maar lekker ontbijtje gehad en toen naar de waterval van Uvita (Catarata Uvita). Lopend (een uur) zijn Kai en ik er heen gegaan, lekker zweten, en bij de waterval een heerlijke verfrissende duik genomen. Er was een soort natuurlijke waterval glijbaan. Eerst trap op die eigenlijk nog enger was dan de 'glijbaan' zelf. Eenmaal boven, glibberend naar de glijbaan, en glijden maar! Hahah geweldig, lekker al dat water in je neus. 😂 Kai durfde het aan om een paar gekke locals na te doen, klom nog verder naar boven, en sprong vanuit de bosjes het water in. Na een tijdje vonden we het mooi geweest. Nog even kijken bij het natuurlijke zwembad, waar je natuurlijk ook het water in kon springen. Deze was niet zo hoog, zo'n 3 meter. Maar wel leuk! Daarna teruggewandeld en toen was het al weer tijd voor avondeten. Een restaurantje tegenover het hostel met heerlijk eten en een cocktail 😍 Conclusie van de dag: Uvita is een gezellig klein stadje, waar alle best ver uit elkaar ligt. 

Lunes (maandag) 11 de abril

Vrijdag ging het videobellen met groep 3 niet door, we verschoven het naar vandaag! Dus de wekker op 5.40uur, het moe'e gezicht een beetje wegwerken en videobellen maar! Daarna een ontbijtje: yoghurt met muesli en crambled eggs ernaast. Daarna nog maar een nachtje geboekt. Want het nationale park was nog niet bewonderd hier! Kai en ik liepen vanaf het hostel naar het strand, wat misschien net 100 meter was. Betalen, en door naar de walvisstaart! Het eilandje waar je heen kunt lopen als het eb is, lijkt op een walvisstaart! We lieten onze spullen achter bij twee Belgen en liepen door het water naar de staart. Leuk om op google maps te zien, in real life zie je er niet veel van. Maar je had er wel een ontzettend mooi uitzicht! 😍 Rustig teruggelopen en de spullen opgepikt, de Belgen waren er niet mee vandoor gegaan gelukkig! 🤪 Daarna over het warme strand teruggelopen en wat gegeten. Waar ik morgen heen ga, weet ik nog niet precies... Maar in ieder geval richting het zuiden. Ik hou van dit leven! 😂

Martes (dinsdag) 12 de abril

Nog drie weken tot ik terug kom naar Nederland! Maar ik heb het idee dat ik nog lang niet alles heb gezien wat ik wil zien... Vanmiddag afscheid genomen van Kai, die onderweg is naar San Jose om morgen terug te vliegen naar Duitsland. Inmiddels de bus gepakt naar Drake Bay. Waar ik nog meer ga ontdekken van het mooie land Costa Rica 😍 Na een heftige boottocht (vanaf Sierpe) met veel hoge golven kwam ik aan bij Drake Bay. De boot stopte bij het strand, dus iedereen sprong het water in en hoopte dat de bagage niet nat zou worden. Gelukkig hielpen de ervaren mensen en ging het allemaal goed! We werden door iemand van het hostel opgehaald met een pickup truck. Het hostel lijkt gezellig! Het kleine dorpje lijkt knus! En de mensen lijken leuk! Op naar weer nieuwe avonturen!

Hasta la próxima semana! (Tot volgende week!)

Liefs en een knuffel van mij 🤗

Feitje en uitspraak:

• Twee-vingerige luiaard laat zijn uitwerpselen vallen vanuit de boom waar hij op dat moment rondhangt. 
• De drie-vingerige luiaard komt ongeveer iedere 8 dagen naar beneden, om dan z'n behoefte te doen.

• I like it when I'm happy