Week 8 - Drake Bay, Puerto Jiménez, Hostel Bolita, Matapalo

Hello people! 

Een week met veel avonturen! Het begon met kayakken en wandelen in Drake Bay. Puerto Jiménez waar Duco en ik bij een (zo leek het) verlaten hostel werden gedumpt na een lift met vreemden. Hostel Bolita in Dos Brasos waar mensen naakt rondliepen. En Matapalo waar kamperen op het strand misschien toch niet zo'n goed idee was...

Miércoles (woensdag) 13 de abril

Een ontbijtje met een jungle uitzicht vanuit m'n hostel, heerlijk! Daarna een poos gevideobeld met 'pa en ma' (Paulien en Majlen 🤪). Ik wilde eerst een kayak huren, maar heb toch besloten om eerst een wandeling te maken. Als ik tijd over zou hebben, kon ik daarna nog wel een kayak huren. Maar het pad dat langs de kust liep was behoorlijk lang, dus een kayak huren had ik al opgegeven voor vandaag. Onderweg zag ik mr. Nillson van Pippi! Niet één maar heel veel! Ze klommen in de bomen, daagden elkaar uit, probeerden elkaar te pakken, en gingen elkaar vlooien. Verder zag ik heel veel leguaantjes, krabbetjes. Ik kwam langs een behoorlijk aantal stranden, waar de golven een stuk hoger waren dan bij Drake Bay. Na zo'n 8km kwam ik aan bij de rivier Rio Claro. Wat was ik toe aan een koude duik! Dus dat deed ik. Daarna weer omgedraaid, terug naar el pueblo Drake Bay. Een douche was wel nodig. M'n kleren ook maar gelijk uitgewassen, want die waren doorweekt van het zweet. Ik had besloten nog een nachtje te blijven, maar helaas kon ik m'n verblijf niet verlengen in dit hostel. Morgen verhuis ik naar een ander hostel: Martina's Place, hier was nog wel plek! Die avond ging ik op tijd uit eten met Sam (UK), ik leerde haar op de boot naar Drake Bay kennen. Naast het hostel zat een leuk plekje, dus daar ploften we neer. Na een heerlijke casado met groente doken we ons bed in bij hostel Allegra. 

Jueves (donderdag) 15 de abril

De wekker ging vroeg, erg vroeg! Om 5 uur, zodat ik voor de ergste hitte kon gaan hardlopen. Veel te fanatiek zoals mensen in het hostel me vertelden. De weg die ik gisteren had gewandeld daar wilde ik nu een deel van gaan hardlopen. Na nog geen 10 minuten droop het zweet al naar beneden. Als ik even stilstond om een foto te maken, werd dat alleen maar erger. Gauw door dus! Uiteindelijk een ronde van 13,13km gelopen (ook hier gaat de Duivelse Double Digit challenge door 😈). M'n kleding kon ik uitwringen... Ik dook nog heel even m'n bed in, maar toen ik wilde verhuizen van hostel begon het enorm te regenen. Een uur later was het droog en sleepte ik m'n spullen naar het nieuwe hostel. Dat er eigenlijk nog beter uit ziet... Alleen het uitzicht is wat minder. Daarna geluncht met Sam en Eliana (US, van het nieuwe hostel) bij Kalaluna. Een gezellig plekje met lekker eten! Na een bezoekje aan de supermarkt vond ik het wel tijd om te kayakken. Onderweg kwam ik Eliana tegen. Zij wilde ook wel kayakken. Dus samen op zoek naar de beste prijs: 12,50 euro voor 1,5 uur, prima. En dat met sunset, wat een kleuren. Op het water leek het nog intenser dan vanaf het strand! 😍 Uit eten bij een of andere local plek, waar de jonge ober met ons begon te flirten en waar we genoten van een lekkere quesadilla met kip.

Viernes (vrijdag) 16 de abril

De boot zou om 7.30 vertrekken vanaf Drake Bay. Dit werd 10 minuutjes later omdat de boot te zwaar beladen was (met mensen en bagage) om het water in te duwen... Gelukkig kregen ze het voor elkaar en konden we de golven trotseren! Dit keer was het geen heftige boottocht. We gingen met de golven mee, wat een stuk gemakkelijker ging dan toen we er op de heenweg tegenin moesten. Na een uurtje kwamen we weer aan op Sierpe. Drie meiden die ik eerder in Uvita had ontmoet zaten op dezelfde boot. Samen deelden we een taxi naar Palmar Norte. In de hoop dat ik daar een bus kon vinden die me naar Puerto Jiménez kon brengen. Maar omdat het Goede Vrijdag was reden er (bijna) geen bussen. Hij bracht me voor een schappelijk prijsje naar Chacarita. Waar ik er achter kwam dat daar ook geen bus ging... Maar ik weigerde om de hele weg met de taxi te doen. Dat werd me veel te duur. In Chacarita ontmoette ik de Nederlandse Duco. Hij wilde ook naar Puerto Jiménez reizen. Samen wachtten we op de bus. Ondertussen wat gegeten bij het restaurantje dat gelukkig open was. Daarna probeerden we te liften, want de bus hadden we al opgegeven. Na een tijdje stopte er een stel, ze namen ons mee naar Puerto Jiménez met een half lege autoband. 😂 Ze dropten ons bij een verlaten hostel. Er was niemand... Daar zaten we dan, wachten wachten wachten. Een uur ging voorbij. We vroegen een voorbijganger of hij wist of het hostel open was en überhaupt nog in gebruik was... Hij belde wat mensen en uiteindelijk kwam er iemand, David, op een brommer aan tuffen. Ontzettend primitief allemaal, maar wel weer een grappige ervaring. David vertelde ons wat we allemaal mochten gebruiken in de keuken en waar we sliepen. Een prima bedje met een kleine maar persoonlijke ventilator. De fiets die naast het hostel stond mochten we gebruiken. Dus op die fiets ging ik het dorpje even bewonderen. Klein en veel locals, maar dat laatste kan ook komen door het Paasweekend (Semana Santa zoals ze dat hier noemen). Boodschappen gehaald, want we besloten naar een afgelegen plek te gaan morgen. Daar is geen winkeltje, geen koelkast, maar wel een keuken, bedden, wc's en douches. 

Sábado (zaterdag) 17 de abril

We stonden vroeg op, dronken een zelfgemaakte smoothie, want er was een blender en liepen naar het centrum om een bus te pakken. Alleen ging er nog steeds geen bus... In ieder geval niet naar Dos Brasos. We namen een taxi en deelden de kosten. Een hostel midden in de jungle! We werden gedropt bij een incheckpunt. Vanaf daar moesten we nog ruim een half uur omhoog lopen. Gelukkig niet met alle spullen. Want we konden een groot deel (de grote backpack) achterlaten bij het incheckpunt.  Met een kleine backpack en een tas vol eten liepen we naar boven. Daar werden we ontvangen door een groepje mensen, sommigen volledig naakt, sommigen half naakt. We hadden gelezen dat dat hier mag, kan en geaccepteerd wordt. Dus we trokken onze kleren uit en gingen er bij zitten! Hahah nee grapje, dat was toch een stap te ver... Ik besloot na een sandwich drie anderen (Vivian, Steffi, Jannes, alle drie Duitsers) te vergezellen tijdens een hike door de jungle. Dat was vermoeiender dan verwacht. De heenweg was mooi, langs wat watervallen. De terugweg ging door een rivier, dwars door de rivier! Met schoenen en al want die waren inmiddels toch al doorweekt van de watervallen. Ruim 3,5 uur later kwamen we weer aan bij het hostel. Een broodje gegeten, gedoucht en daarna in de hangmat gehangen. 's Avonds veel pasta gekookt zodat we morgen niet zoveel hoeven te koken. Fun fact: tijdens de hike kwamen we NIEMAND tegen!

Domingo (zondag) 17 de abril

Vrolijk Pasen! Ik vierde het met een halve zonsopgang. Om half 5 liepen we met een groepje naar boven. We waren al een beetje aan de late kant, want de mooiste kleuren waren eigenlijk al geweest. Eenmaal boven begon iemand een liedje te zingen, en uiteindelijk zongen we met z'n allen mee. Gezellig begin van de dag 😊 Morgen misschien nog eens... Maar dan nog eerder. Daarna heb ik eigenlijk vrij weinig uitgevoerd. Mijn paasontbijt: havermout met banaan en mango. Al het eten moesten we zelf meenemen naar boven, want er was geen winkeltje of iets dergelijks in de buurt. We zitten echt in de middle of nowhere... Genieten joh! Eind van de ochtend werden een paar mensen ineens aangevallen door bijen (killer bees). We werden er al voor gewaarschuwd... Een iemand werd wel 15x geprikt. Ik gelukkig niet. Aan het eind van de middag ben ik naar een kleine waterval gewandeld. Daarna wat gegeten en Arco yoga gedaan met wat mensen van het hostel. Zo leuk! Vliegen en zitten op voeten 💪🏼 daarna een kopje thee en m'n bed in gedoken. 

Lunes (maandag) 18 de abril

Poging nummer 2! De sunrise weer opnieuw proberen te zien want gisteren waren we net wat te laat. Helaas regende het dit keer en kwamen we zeiknat boven... Het werd zelfs een beetje fris om daar te wachten tot de zon zichzelf liet zien. Weer ontzettend genoten van de wolken die zich een weg baanden tussen de bomen, en de opkomende zon. Daarna snel naar beneden (glijden), want om 6.45 zouden we vertrekken naar beneden, naar de backpacks. Gauw m'n spullen gepakt en door naar beneden, dwars door de rivier. Die een stuk heftiger was dit keer, door de vele regen van vannacht. Niet al te nat kwamen we aan bij het check-in punt. Vanaf daar namen we met z'n drieën een taxi naar Puerto Jiménez, nog even wat eten kopen, en een tent... Want we (Bo, (Amerikaans) en ik) wilden kamperen op het strand! Heel wat winkeltjes afgezocht, toen we het bijna op wilden geven had de taxi chauffeur contact gezocht met iemand die tenten verkocht! De verkoopster wist ons te vertellen dat de tent waterdicht was. Dus... Kamperen op het strand it is! Onderweg naar Matapalo zagen we ontzettend veel dieren: papegaaien, toekans, aapjes, een luiaard, kaaiman, vogels. En de taxi stopte overal! Geweldig! Toen we bij Playa Pan Dulce (strand zoet broodje) kwamen werden we gedropt en zochten we een geschikt plekje voor de tent. Met uitzicht op de golven! Nadat we onze tent hadden opgezet braken we een kokosnoot open. Die dronken we leeg en aten wat van de kokos binnenin. Tijd om te kijken waar we nou eigenlijk zitten. Er is hier niet veel, geen supermarkt, geen winkeltjes, geen massa toerisme. Alleen een paar hotels waar je ontzettend veel voor betaalt. Bij die hotels verhuurden ze surfboards, dus daar gingen we heen. Bo heeft zelf een board, dus alleen ik huurde er een. Na een lange wandeling, waarbij het board steeds zwaarder leek te worden. Onderweg zagen we wat aapjes. En langs de kant van de weg was een 'free market', een kraampje met gratis fruit. Er lag een guanábana. Een grote zoete vrucht, iets kleiner dan een watermeloen. Dat vulde behoorlijk! De golven zagen er nog niet geweldig uit... En er waren veel rotsen. Na een tijdje ging Bo ervoor en peddelde door de golven heen. Ik vond het nogal spannend met alle rotsen die je niet kon zien, maar wel zou voelen als je van je board zou vallen. Ik koos ervoor om vandaag maar niet te surfen. Na een uurtje vond Bo het mooi geweest en sleepten we de surfboards weer terug. We besloten naar een restaurantje te wandelen een stukje verderop. Toen we daar aankwamen schrokken we van de prijzen, het was bijna drie keer zo duur als we gewend waren! We besloten een vuurtje te maken bij de tent en marshmallows te eten. Zoveel honger hadden we toch niet na die grote guanábana. Rond half 9 probeerden we te slapen, maar dat was nogal lastig met alle golven, krabbetjes die rondom de tent aan het graven waren, de harde ondergrond. Maar goed, ik sliep vannacht in een tent aan het strand!

Martes (dinsdag) 19 de abril

Een pittige nacht, met weinig slaap. Maar wel wakker geworden met een geweldige zonsopgang, wat een kleuren! Bruine pelikanen die over de golven scheren. Ze waren bezig met hun ontbijt: recht op het water afvliegen om visjes te vangen! Wij namen nog wat kokos van de kokosnoot van gisteren en gingen naar het restaurantje waar we de boards gisteren hadden gehuurd voor wat WiFi. Even wat dingetjes geregeld, en toen door naar de waterval. Die zou een uurtje wandelen zijn. We liepen een stukje te ver dus iets meer dan een uur. Eenmaal bij de waterval waren we lichtelijk teleurgesteld. Helemaal geen water! Maar wel een mooie rots 😂 We liepen nog een stuk de andere kant op, maar dat bleek een privé terrein te zijn. Dan maar weer naar beneden om te surfen. Maar dat was ook niet wat. Hoge golven, met stenen... Daar maak je mij niet zo blij mee, dus dan maar een smoothie bij een hotel. Daar maak je mij wel blij mee 😃 Na de smoothie nog even wat gepeddeld op het board, zonder golven bij Playa Pan Dulce, waar onze tent staat. Toen een korte buiten douche genomen bij het hotel, en daar gegeten. Een driegangenmenu: ceviche, kip, en als dessert een soort mini cheesecakeje. Daarna verzadigd terug naar de tent. Net op tijd want het begon te regenen. Alleen.... die tent-verkoopster die zei dat de tent waterdicht was, had geen gelijk... Het water kwam als eerst via de 'deur' binnen. Eerst wat druppeltjes, maar al snel stond het voorste deel van de tent blank. Shit! Het was een echte tropische bui, dus er kwam in korte tijd heel veel water naar beneden. Bo vond dat we de bui wel konden afwachten, ik vond van niet... Uiteindelijk besloten we maar om de spullen te pakken en naar het restaurant/hotel te gaan. Waar we ook hadden gegeten (en het surfboard hadden gehuurd). Regenhoezen over de tassen, poncho er overheen en gaan! Daar liepen we. Binnen tien tellen, ik overdrijf niet, waren we helemaal doorweekt. Schoenen zeiknat en hopen dat de regenhoezen het vele water aan konden. De weg was veranderd in een rivier. We banjerden er met volle vaart doorheen. Halverwege bedachten we ineens dat we wel konden verblijven in een yoga huis (Yoga Shala) Een soort open gebouwtje, zonder muren, maar verhoogd en met dak! We besloten hier te blijven en onze slaap spullen klaar te leggen. Daar was het gelukkig droog. Er was een wc en een kraan! Luxe! Gauw slapen, en hopen dat het morgen beter weer is... Toen we eindelijk gesetteld waren kon de stress een beetje zakken. Bang dat alles nat zou worden en we geen plek zouden hebben om droog te slapen. 

Miércoles (woensdag) 20 de abril

Om 5 uur werden we wakker van het licht. Ik had nog best oke geslapen. Vandaag reis ik naar Pavones. Er komt een behoorlijke swell aan, dus de golven zullen hoog zijn! We liepen terug naar de tent, deze was goed ondergelopen. Blij dat we hier niet hebben geslapen. Alles zou doorweekt zijn. We pakten de tent in en hadden nog wat eten voor een ontbijtje. Daarna deed ik mee met een yoga les in Yoga Shala. Om half tien ging de bus naar Puerto Jiménez. Nou ja, een bus kon je het niet noemen. Een grote jeep waar we met bijna 10 man in zaten met alle bagage en Bo's surfboard op het dak. Zo kwamen we na een hobbelige en natte weg (dwars door een riviertje) aan in Puerto Jiménez. Toen we daar wat eten hadden besteld en ik vroeg hoe laat de boot naar Golfito ging, moest ik ineens haasten. Het was 10.40 en de boot ging om 11 uur! Snel pinnen, want in Pavones is geen pinautomaat. Het eten werd food-to-go, en door naar de boot. Ik kocht een kaartje en stapte op de boot. Net op tijd! Toen meer dan drie uur gewacht op de bus. En daarna twee uur in de bus. Dat was weer een mooi ritje, met geweldige uitzichten. Dat gaat nooit wennen volgens mij! Inmiddels ben ik vlak bij Pavones in een hostel beland. Vlak bij de zee met, wat ik zo kan zien, geweldige golven! Een avontuurlijke week achter de rug, maar ontzettend genoten! En ik kan nu al met een brede glimlach terugkijken op gisteravond. 😂 Wat een avonturen!

De laatste twee weken zijn inmiddels ingegaan... De tijd gaat zo snel hier! Maar ik ben hier nog lang niet uitgekeken. Iedere plek verrast me weer en is weer totaal anders dan de vorige plek. Met tegenzin ben ik de dagen aan het aftellen... Eerst nog maar even met volle teugen genieten en nog meer avonturen beleven!

Liefs van Nadiña