De laatste weken - Reizen, afscheid en thuiskomen

Hoi allemaal!

Inmiddels ben ik alweer een halve week in Nederland. Maar daarvoor heb ik eerst nog een halve week op de Groote Schuur rondgelopen en de laatste anderhalve week in Afrika heb ik rondgereisd met Annemarijn, van Johannesburg naar Durban!

Natuurlijk heb ik die week (26 mei) eerst nog afscheid genomen van de klas. Dat lijkt alweer een eeuwigheid geleden! We (Pien, Stefan en ik) hadden drie taarten voor alle leerkrachten gekocht. En het team had ook iets voor ons... Een fles Amarula en keycord van Groote Schuur, gewikkeld in een shirt van de Groote Schuur, GAAF! Voor de kinderen had ik cupcakes gekocht, daar hebben ze heerlijk van gesmuld! Van Marinella kreeg ik een tas met allerlei dingen: soort fruitsnoepjes met discodip erop, gedroogd fruit, een pet met ‘Groote Schuur’ erop, thee, een soort portemonneetje. Oftewel: goed verwend! Na schooltijd namen we afscheid van iedereen en uiteindelijk hebben we ook afscheid genomen van het schoolgebouw...

Die avond (26 april) was het Kingsnight, dat hebben we natuurlijk gevierd! Eerst zijn we met z’n allen uit eten geweest bij Mama Africa. Daarna zijn we doorgegaan naar de Dubliner in het centrum van Kaapstad (Longstreet). Daar waren oranje ballonnen opgehangen en er werden Nederlandse liedjes gedraaid. Een super afsluitende avond!

Op donderdag 27 april was het zover, Annemarijn en ik gingen op reis naar Johannesburg! ’s Ochtends ontbeten bij Caffeen (een café om de hoek blijkbaar...). Daarna in een dikke BMW naar het vliegveld met onze koffertjes. Het begon al goed aangezien we bij de verkeerde balie stonden om in te checken, namelijk bij de vliegtuigmaatschappij van de terugweg... In het vliegtuig zaten we naast een man die ons even wat tips gaf, zoals: ‘Als er iemand voor de auto staat, gewoon erover heen rijden!’ Tijdens de vlucht van 1 uur en 50 minuten kregen we zelfs nog een maaltijd! Eenmaal in Johannesburg (Joburg) hebben we de auto opgehaald: een Datsun Go. Spannend, want we moesten natuurlijk links rijden! Gelukkig zijn we, na flink wat rondjes, veilig bij het hostel aangekomen. Het Curiocity Backpackers Hostel. Er kwam nog even een parkeermannetje achter ons aangerend dat het verstandig was om de wieldoppen even van de wielen te halen, omdat ze anders morgen verdwenen zouden zijn... Die raad hebben we maar opgevolgd, dus de wieldoppen hebben de rest van de vakantie in de kofferbak gelegen. Het was er ontzettend druk op straat, mensen die zomaar oversteken, bijna geen blanke mensen, veel afval op straat, een apart sfeertje... We zijn die avond naar de overkant gelopen om te eten en daarna lekker op tijd het bedje in gedoken!

De volgende dag waren we op tijd wakker. Eerst een supermarkt opzoeken en toen door naar de opstapplek voor een hop-on hop-off bustour. Een tour zoals we die in Kaapstad ook kennen. Er werd onder andere verteld dat de telefoonlijnen er eerder waren dan de riolering, omdat ze dachten dat Joburg maar voor korte tijd voor werk kon zorgen en dus binnen no-time een spookstad zou zijn. We zijn uitgestapt bij het Apartheidmuseum, wat indrukwekkend... Toen we weer bij de startplek waren, besloten we door te rijden naar een winkelcentrum tussen Joburg en Pretoria in. Daarna doorgereden naar Pretoria waar we onze tweede nacht hebben doorgebracht.

De derde dag stond Hartebeespoort(dam) op de planning. Ik had er verschillende mensen over gehoord, dus was er erg nieuwsgierig naar geworden! We zijn naar een molen gereden (Jasmyn heet deze plek), daar omheen stonden een marktje, winkeltjes, supermarkt en een wafelrestaurtant! Daar moesten we natuurlijk wat eten!  We reden door naar de dam, oftewel: de Hartebeespoortdam. Links was het groen, groen en groen, rechts was het water. Wauw, wat mooi! Na deze plek bewonderd te hebben, gingen we terug naar Pretoria, naar het Voorttrekkers monument en de botanical gardens. Maar die botanical gardens stelde niets voor! We zagen wel een hele mooie waterval... En niet zomaar één! Een aangelegde waterval, en het water werd omhoog gepompt! De tweede nacht in Pretoria hebben we in een ander hostel geslapen (ons doel: zoveel mogelijk hostels bezoeken).

De volgende ochtend zijn we naar Church Square gegaan, daar hebben we even rondgelopen. Er waren een aantal kraampjes, maar het stelde niet veel voor. We besloten om maar snel door te gaan naar de Drakensbergen, want dat zou nog een lange reis worden, ongeveer 4,5 uur. De reis was geen straf! Mooie uitzichten, door de bergen, af en toe wat dieren langs de weg spotten, tanken en weer door! Uiteindelijk kwamen we bij het Amphitheatre Backpackers uit. We hadden ingecheckt voor één nacht. Maar zodra we het aanbod van hikes zagen, hebben we er direct maar drie nachten van gemaakt. Dit hostel was ontzettend druk, maar dat kwam door de vakantie. We sliepen op een kamer met drie stapelbedden waar we uiteindelijk met z’n achten hebben geslapen...

Na een ‘goede’ nachtrust werden we om kwart over 7 bij de receptie verwacht voor onze hike in Lesotho (een land binnen in Zuid-Afrika). Een aantal stempels in ons paspoort later, mochten we het land in en kon de hike beginnen. Een leerkracht uit Lesotho vertelde ons dat als kinderen hier naar de middelbare school willen, ze eerst 2 uur heen moeten lopen en dus ook weer 2 uur terug. En aangezien er toch nauwelijks geld voor is, gaat maar 5 procent naar de middelbare school. We zijn door de bergen gelopen, naar rotstekeningen. Toen we daar wat zaten te eten kwamen er een aantal locals bij ons zitten, een man met een paar kinderen. Ze spraken geen Engels, maar onze tourguide kon gelukkig voor tolk spelen! Daarna zijn we naar beneden gelopen, waar we een koeienvel zagen drogen in het gras en lapjes vlees hingen te drogen over een waslijn. Daarna gingen we door naar een soort genezer. Ze vertelde hoe zij gekozen werd als genezer en hoe de nu de zieke mensen helpt. Haar voorouders vertellen haar namelijk in haar dromen hoe ze de zieke mensen moet genezen. Daarna hebben we pap met spinazie gegeten, met onze handen. Want dat doen ze daar blijkbaar. Eenmaal weer terug bij het hostel was er bijna geen kip meer te bekennen, zo druk als het de dag ervoor was, zo rustig was het nu. Maar alsnog was het heel gezellig! Met een biertje uit Lesotho (Maluti) in een schommel naar de sterren kijken, heerlijk!

Dinsdag stond er weer een hike op de planning. Eentje van 12 km door de bergen! We werden met een busje naar het startpunt gebracht. Maar halverwege hield het busje ermee op... Met nog 12 km naar het startpunt. We zijn naar een hotel gelopen, daar hadden ze een grote auto waar zeven mensen in konden. Die auto is twee keer op en neer gereden (aangezien we met 14 mensen waren). Toen kon de hike beginnen! En wat was het de moeite waard! De foto’s die ik gemaakt heb, laten nog lang niet zien hoe mooi het in werkelijkheid was. Dat moet je met eigen ogen gezien hebben, wauw! Gelukkig waren we net voor het donker weer terug bij het eindpunt. Daar stond een nieuw busje op ons te wachten! Terug naar het hostel, snel gegeten, gedoucht en toen met de hike groep gezeten, een potje gepoold met Anne en twee jongens. De tourguide liep er ook nog rond en heeft tips gegeven over waar we wel en niet naartoe moesten gaan. Hij raadde het af om 5 dagen in Durban door te brengen, maar om nog een uitstapje naar St. Lucia te doen. Hij bevestigde trouwens ook nog dat, de sterren die we zagen, zich in de Milkyway bevonden!

De volgende dag zijn we naar St. Lucia gereden. Maar niet zonder noodstop in Howick. We reden langs een paar winkeltjes die te leuk waren om niet te bezoeken. Dus daar hebben we (bijna) al onze souvenirs gekocht, scones gegeten en een mooie waterval gezien (met zingende gitarist op de achtergrond). Uiteindelijk kwamen we, na een lange rit, aan in St. Lucia. We sliepen die nacht in een tent, waar we prima geslapen hebben! De volgende ochtend hoorden we iets op de tent... We schrokken er allebei wakker van. Ik dacht dat het een vogel was. Maar even later zag ik door het raampje van de tent een paar pootjes tevoorschijn komen... Een aapje! Bij de receptie hebben we geïnformeerd naar de nijlpaard en krokodillen boottocht, en dat kon hoor! Ontzettend veel nijlpaarden hebben we gespot, twee krokodillen, Amerikaanse zeearend in de boom, een Egyptische gans vloog voorbij, een buffalo die over het land liep! Heel gaaf!

Daarna zijn we teruggereden naar Durban. Waar we in een hostel vlak bij het strand sliepen, de man die ons had ingecheckt vond alles ‘sick’ (zijn stopwoordje), zeker toen we vertelden dat we morgen wel wilden surfen. Het was even passen en meten in verband met eb en vloed. Maar gelukkig heeft hij kunnen regelen dat we om kwart over 6 ’s ochtends verwacht werden bij de receptie! Die ochtend kwam een oudere man ons ophalen en het surfen kon beginnen! ZONDER WETSUIT! Want het water was warm genoeg! Wel moesten we een shirtje met lange mouwen aan, anders zou het gaan schuren bij de armen als je peddelt. De golven waren niet perfect, maar wel gaaf! Best hoog en doodeng aangezien er vooraan rotsen waren... Je moest je dus op tijd laten vallen, zodat je niet op de rotsen zou vallen. Een nadeel dat ik geen wetsuit droeg: mijn bovenbenen schuurden over het board, dus die waren knalrood geschuurd, pijnlijk! Maar goed, na de surfles hebben we heerlijk ontbeten bij Heidi’s café, bij het hostel. We hadden al bedacht dat we naar uShaka Marine World wilden. Het aquarium in Durban. Iedereen vertelde ons erover, dus dat was absoluut een must! Er was een binnenaquarium, daar zwommen de grote vissen, kleine vissen, haaien, Dory, (Nemo hebben we niet gezien...) mooie vissen, lelijke vissen, kwallen, zeepaardjes, enzovoorts! Buiten hebben we een dolfijnen- en zeehondenshow bijgewoond. Het tweede hostel in Durban was aan de beurt. Daar waren toevallig nog twee Nederlanders! En ze sliepen ook nog eens bij ons op de kamer, toevallig! Anne en ik zijn uit eten geweest in Florida Road, DE straat in Durban blijkbaar. Een heerlijk drie gangendiner!

Zaterdag gingen we naar een marktje dat de Nederlandse jongens aangeraden hadden. Bij de promenade, daar zat ook ‘The Joint’, daar hebben we de Durbanse specialiteit geproefd: bunny chow. Een uitgehold stuk brood met (in ons geval) schapenvlees en een klein beetje groente ernaast. Best lekker, alleen hoe meer je ervan eet, hoe meer je mond in brand gaat staan. We hadden uitzicht op een kabelbaan die er steeds aantrekkelijker uit begon te zien, dus daar hebben we een ritje in gemaakt. Met uitzicht op de promenade, strand, zee, surfende en zwemmende mensen. Daarna nog in een schommelschip geweest, dat zo hard ging dat ‘ie (bijna?) verticaal stond! Eén keer en nooit weer!!! We moesten onszelf tegenhouden om er niet uit te vallen!

Nadat we bijgekomen waren, reden we door naar het hostel: Happy Hippo. Daar hebben we twee jongens ontmoet, zij gingen uit en vroegen of wij mee gingen. Waarom niet!? Een club met drie verdiepingen en een schommel binnen, leuk leuk leuk! De volgende ochtend kwamen we elkaar weer tegen in de hal en besloten we samen te ontbijten. Daarna hebben we een 4-seater skelter gehuurd en zijn we met z’n vieren over de promenade geskelterd. Toen we nat van het zweet waren, leek het ons leuk om het stadion te beklimmen. 500 treden later stonden we bovenop het stadion! Mooi uitzicht over Durban! Toen we weer beneden stonden en veel foto’s hadden gemaakt, besloten we om sushi te gaan eten. Ons laatste hostel was aan de beurt... In Ballito Bay: Monkey Backpackers. Daar hebben we onze koffers die avond alvast ingepakt, want maandag ochtend ging om tien voor half 7 de wekker (want kwart over 6 klonk te vroeg). De wieldoppen gingen weer op de wielen en op naar het vliegveld.

Eenmaal in Kaapstad heb ik, nadat ik mijn koffer had ingepakt, afscheid genomen van Colleen, Kobus, Cindy en Bella. Toen in de uber, naar de airbnb die we geregeld hadden voor de laatste nacht. Samen met Veerle, Britt en Annemarijn sliepen we daar, maar niet voordat we een laatste keer uit eten waren geweest. Annemarijn en ik wilden graag nog even langs het beerhouse. Daar hebben we Savanna gedronken en toen naar de airbnb. De allerlaatste dag stond in het kader van souvenirs, souvenirs en souvenirs. Dus we gingen naar de Green Market in het centrum. Daarna snel terug met alle nieuwe spullen en terug naar de airbnb om de koffers helemaal in te pakken. Op naar het vliegveld (alweer)!

De vlucht was wel oké. Het duurde lang en ik heb niet meer dan een uur geslapen. Gelukkig stonden er meerdere verrassingen op mij te wachten, op het vliegveld (Carmen, de rest wist ik al) en thuis (Marlieke, Rachelle en Madelon). Super leuk!!! Spandoeken, slingers en een ballon! Wat een thuiskomst!

Dit was een avontuur dat ik nooit meer ga vergeten!

Voor de laatste keer heel veel liefs, drukkies en soentjies,

Nadinja