Week 9 - Pavones, Dominical

Hola a todos!

Nog maar één week en dan zit het er alweer op 😱 Help wat gaat het snel ineens! Deze week een paar surfdagen in Pavones, waar het surfen eigenlijk wat tegenviel door de vele surfers. Inmiddels ben ik in Dominical waar ik alweer gezellige mensen heb ontmoet! Watervallen bezocht en morgen door naar Quepos. Veel leesplezier 😊

Jueves (donderdag) 21 de abril

Een rustig nachtje, want ik sliep in m'n eentje in een kamer voor drie. Heerlijk voor een keer! Na een lekker havermout met banaan ontbijtjtje was het tijd voor de was, eindelijk!!! Wat voelt dat goed, om weet eens schone kleren te hebben! Toen bijna al m'n kleren over de waslijn hingen was het tijd voor een bezoekje aan de supermarkt. Die zat gelukkig redelijk dichtbij, zo'n 10 minuutjes wandelen (in de brandende zon). Een ijsje gehaald en wat eten voor vanavond: taco's it is! Daarna naar het strand om de golven te bekijken. Deze vielen wat tegen... Daar kwam ik twee mensen tegen waar ik gisteravond ook al een praatje mee had gemaakt. Gezellig mee gebabbeld en samen drie kokosnoten open gebroken. Nu heb ik een echt kokosnoot bakje! 😍 Daarna over het strand gewandeld richting een soort van haven. Er lagen wat bootjes onder de palmbomen bij simpele huisjes. Een plek waar de locals wonen, een simpel maar (zo lijkt het) goed leven! Over het strand teruggewandeld en wat schelpjes en steentjes gezocht. Bij het hostel probeerde ik er een armbandje en kettinkje van te maken. Het zakmes waarmee ik gaatjes probeerde te maken in de schelpjes liet me weten dat die wel erg scherp was. Een grote pleister om m'n wijsvinger en ik kon weer door gaan. Nu maar hopen dat het armbandje en kettinkje niet kapot gaan 😇 Ondertussen vertelde Robert me (verblijft in hetzelfde hostel) over hoe de overheid het water vervuilt en ons dom houdt. Daarna snel m'n kleding bij elkaar geraapt, want de lucht werd een beetje donker. Dat zegt niks hier, maar voor de zekerheid toch maar alles opgevouwen. Voor het avondeten stond de zonsondergang weer op de planning. Niet zo mooi als gisteravond maar toch genoten! Ook van de surfers die in het water dobberden en toch nog even een golfje wilden pakken. Onderweg terug naar het hostel, een wandelingetje van vijf minuten, zag ik 7 kikkers/padden. Daarna de taco's klaargemaakt en een douche! Tenminste, dat wilde ik graag, maar water was er niet. Ik moest een soort lichtknopje omzetten, tien minuten wachten en toen deed het water het weer! Tijd om te douchen om daarna m'n bed in te duiken.

Viernes (vrijdag) 22 de abril

Vandaag verder reizen naar het echte Pavones, 6km verderop. Eerst een ontbijtje en ik kreeg nog lekker stukje guanábana voorgeschoteld van de hostel-baas, Esteban. Daarna m'n spullen gepakt en betaald voor de twee nachten in het hostel. Of je dat vooraf, tijdens of achteraf doet, maakt hier niet zoveel uit. Als je maar betaalt 😂 Er gaat vanaf het hostel maar twee keer per dag een bus, één om 6 uur 's ochtends en een om 5 uur in de middag. Dat kwam mij niet goed uit, dus ik ging liften! Voor het eerst alleen... Maar volgens wat mensen die ik had gesproken was dat hier in Pavones heel veilig! Ik liep op de onverharde weg en een paar brommers/motoren passeerden me. Daar kon ik niet op meeliften... Na een tijdje kwam er een auto langs, duimpje omhoog en hops! Gelijk raak, hij stopte! Een Amerikaanse surfer stopte en nam me mee naar het centrum van Pavones. Hij liet me zien waar een goede surf plek was en zette me af op een plek zodat ik nog maar een paar minuutjes hoefde te lopen naar hostel Caza Olas. Ik was er al rond 10 uur. Tijd genoeg om rond te lopen, de golven te bekijken en een board te huren. Het was eb dus de golven waren nog niet geweldig. Wanneer het vloed is, zit er meer kracht achter de golven en kun je de golven langer surfen. Een half uurtje gesurfd in de middag, daarna nog wat meer rondgelopen, maar het is erg kleinschalig hier. Zonder de goede golven zou het bijna saai zijn. Bij het hostel stopte een klein busje, ze verkochten er fruit en groente voor en leuke prijs. Morgen dus lekker veel fruit voor het ontbijt! Bij het busje zag ik een bekend gezicht! Iemand die ik in het Bolita hostel leerde kennen, was in Pavones om te surfen! Rond half 5 lag ik weer in het water, dit keer was het meer vloed. De golven waren beter, maar jeetje wat een drukte in het water! Bijna onmogelijk om een golf te pakken... Maar wel kunnen genieten een mooie zonsondergang met mooie wolken vanaf het surfboard. (Helaas dus geen foto's) 's Avonds maakten we een curry met mensen van het hostel (wel foto's). Lea was jarig en dat vierden we met een heerlijke zelfgemaakte vegan cake. Met z'n twaalven smulden we ervan! 

Sábado (zaterdag) 23 de abril

Om 6 uur ging de wekker, surftijd! Omkleden, zonnebrandcrème smeren, en gaan! Dat hadden meer mensen bedacht, aangezien het high-tide was waren de golven goed! Een uurtje in het water gepeddeld en af en toe geprobeerd een golf te pakken. Maar dat is nog best lastig als alle locals de golven voor je neus pakken. Je moet je hier ook echt aan de surfregels houden. Doe je dat niet dan wordt er wel tegen je geschreeuwd. Alle surfers liggen in een lijn achter elkaar. De voorste kan de golf natuurlijk het makkelijkst pakken, maar als hij valt kan iemand anders de golf alsnog pakken. Je moet dus constant focussen op of de golf vrij is, of die goed genoeg is, en of jij op de goede plek ligt om de golf überhaupt te pakken. Het zijn hier allemaal left-waves, je surft dus steeds naar links met je board. Voor mij lastiger dan naar rechts, want op een left-wave sta ik met m'n rug naar de golf toe. Maar toch een paar mooie golven gesurfd. 😍 Daarna was het tijd voor een ontbijtje, havermout met (goedkoop) fruit: passievrucht, banaan en mango. Toen dat op was met een gevulde maag naar het strand, kijken hoe anderen zich staande hielden op de golven. 

Domingo (zondag) 24 de abril

Vroeg opgestaan om de bus om... Tja hoelaat... Dat wist ik nog niet precies... Iemand had het over 5 uur, de ander 5.30, iemand anders 5.45... uiteindelijk kwam de bus om 6 uur. Ik heb hier nog nooit een geheel soepele reis gehad, maar voor alles een eerste keer! De bussen sloten precies op elkaar aan en wachtten zelfs. Ik verwachtte eind van de middag in Dominical aan te komen, maar ik stond om half 12 al op de stoep van hostel Piramys Life. Een hostel dat (volgens een vriendin) alleen door pure wilskracht nog overeind staat. 😂 Een wel erg simpel hostel, mijn bed staat eigenlijk gewoon in de open lucht. Gelukkig wel een klamboe tegen de muggen. Die zou helpen als er niet zoveel gaten in zaten. Er kunnen volgnesmij zo'n 30 mensen slapen. Nadat je een douche hebt genomen wil je het liefst weer douchen want je staat in allemaal haren, en andere viezigheid waarvan ik liever niet wil weten wat het is. Er groeien planten naar binnen in de badkamer en ik spotte er zelfs een krabbetje. Er zijn wel hele gezellige mensen! Na een bezoekje aan een marktje en even te hebben gevideobeld was het tijd voor avondeten. Simpele wraps met wat groente en gepureerde bonen. Ik ontmoette in het hostel een Fins stel, en een Canadees. Een gezellig avondje met hen gebabbeld. Om half 10 waren we allemaal moe en doken we ons bed in.

Lunes (maandag) 25 de abril

Vanochtend een ontbijtje gemaakt en daarna naar de supermarkt om cranberrysap te halen. De laatste dagen heb ik wat last van m'n blaas, ik moet wel erg vaak naar de wc... Kijken of cranberrysap helpt! 🤞🏼 Samen met Kati, Poontus en Simon van gisteravond ging ik naar een waterval in Dominicalito: Poza Azul. Ongeveer een uurtje lopen, dat uurtje vloog voorbij. We kwamen bij een leuke waterval. Er waren maar drie andere vrouwen, rond de 60 jaar. Kati en ik raakten met ze aan de praat en hadden het uiteindelijk over vagi rejuvenation. Drie geweldige vrouwen! Na een verfrissende duik in de waterval vonden we het wel tijd voor het strand. Onderweg vonden we een kokosnoot die we wel konden pellen op het strand. Zo gezegd zo gedaan (al duurde het wel even). Een poosje later zaten we slurpend het sap uit de kokosnoot te drinken. Ik had een mes mee dus we konden de kokos uit de noot halen. Veel van gegeten, maar er is nog wat over. Morgen in een smoothie, want er is een blender in het geweldig mooie hostel! Toen we een poos later terug kwamen in Dominical hadden we behoorlijke trek en om 4 uur aten we een lunch/dinner. Simon en ik namen afscheid van Kati en Poontus. Zij reizen morgen verder naar Nicaragua vanaf San José. Tot in de avond hebben Simon en ik in hangmatten gehangen. Gerben (NL) kwam ons nog even vergezellen. Het fruit voor de smoothie moest nog gehaald worden, maar inmiddels was het begonnen met regenen en onweren. Op de slippers naar de supermarkt die zo'n 10 minuten verderop lag. Gelukkig regende het niet ontzettend hard. De weg was nog niet veranderd in een rivier. Op tijd naar bed, want morgen gaan we op tijd naar de waterval!

Martes (dinsdag) 26 de abril

We (Gerben en ik) namen de bus naar de Nauyaca waterfalls na een lekker smoothie als ontbijt, die vulde behoorlijk! De bus zou om half 7 komen, maar dat werd 7 uur. Bij de ingang kwamen we nog een Nederlander tegen, Tatia, samen beginnen we aan de 2 uur durende hike, volgens de kenners. Dat was misschien op Tico-snelheid. Want na iets meer dan een uur kwamen we bij de gigantische waterval. Opgesplitst in twee stukken. Wat gaaf! Erg indrukwekkend om te zien. We hebben er even gezwommen, maar het water was wel erg fris. Na een lekker banaantje weer terug naar het startpunt. Dat was behoorlijk veel klimmen. Na in totaal zo'n 9km te hebben gelopen stopte er een auto met een Amerikaans stel. We kregen een lift naar de ingang! Super lief! Toen bleek dat zij ook richting Dominical gingen, hebben ze ons het hele eind meegenomen. Geen bus voor de terugweg dus! Na dat avontuur heb ik nog wat kleine shopjes bezocht, een cafeetje, en toch maar een apotheek opgezocht voor antibiotica voor blaasontsteking... Vijf dagen lang 2 keer per dag een pil. Hopen dat het helpt! 😊 Daarna nog even gezwommen in de zee, het hostel voor morgenavond in Quepos geboekt en ook alvast het bezoekje aan nationaal park Manuel Antonio vastgelegd. Dit moet je vooraf doen, anders kom je het park niet in. Inmiddels is het al bijna weer tijd voor de zonsondergang! De tijd vliegt hier voorbij! 

Nog een weekje genieten, het plan is: Quepos, eindigen in Jacó en op maandag alvast terug naar San Jose om op dinsdag het vliegtuig te pakken. Eerst naar Panama City, waar ik een overstap van bijna 8 uur heb. En dan terug naar Nederland, waar ik op woensdag rond het middaguur zal landen. Maar daar wil ik nog even niet aan denken 🙈

Het volgende verhaal zal waarschijnlijk pas online komen wanneer ik weer terug ben in Nederland. Dus tot dan! Duimen jullie voor een beetje goed weer? ☀️

Lebber, liefs, kusje, knuffel, tot snel

Oftewel: pura vida! 🙌🏼

P.S.

Overal in Pavones lopen mensen met witte gezichten van de zinc, waterproof zonnebrandcreme.

Iedereen surft hier in Pavones op kleine boards, best wel een beetje intimiderend...

Zo leuk om te zien hoe simpel andermans avondeten kan zijn. Spaghetti met alleen wat tomaat of een broodje pindakaas met maple syrup. Anderen koken erg uitgebreid en vertellen dan dat het alleen maar wat 'restjes' zijn.